Ο τουρισμός “Στάσου μύγδαλα” του αξέχαστου Βόγλη & της Λυν Λομπερτ
Έπεσαν λέει οι αφίξεις των τουριστών και η χρονιά δεν δικαιολογεί την αισιοδοξία κάποιων που καρβέλια ονειρεύονται! Κατανοώ ότι από κάπου περιμένατε φως… Αλλά στο ηλιοβασίλεμα είμαστε όσο κι αν δε θέλετε να το παραδεχτείτε… Ναι στα δύσκολα είμαστε και εκεί θα μείνουμε!
Θαύματα δε γίνονται στην βουλιαγμένη μας οικονομία καθώς κανείς δεν της πέταξε σωσίβιο!. Ζούμε ένα χρονιο καταναγκασμό μια αφόρητη πίεση μια ανείπωτη στριμοκολια…που οι δήθεν προσπαθούν να καμουφλαρουν αλλά η μποχα προδίδει το βόθρο!
Έζησα τον τουρισμό στα σπάργανα το 70 Ένα τουρισμό που δεν ήθελε να πιει την αξιοπρέπεια μας που δε μας ήθελε δούλους γι αυτό τους τουρίστες τους βλέπαμε σαν φιλοξενουμενους μας. Δεν ανοίγαμε τις Κυριακές ούτε μέναμε ανοιχτά μέχρι τα ξημερώματα. Δεν υπήρχαν μπιτσόμπαρα με ξαπλώστρες να καταλαμβάνουν τις παραλίες, ούτε παντού εστιατόρια και μπαρ. Δεν σνομπάραμε τον Έλληνα τουρίστα με τα παιδια του που θαύμαζε τον τόπο μας…Δεν του πίναμε το αίμα ούτε αυτός επίνε τον ιδρώτα μας! Δεν χρειαζόταν να κάνουμε τους καραγκιόζηδες ούτε να στήνουμε μαγαζιά για κάθε εθνικότητα και φύλο! Και τότε η Μύκονος ήταν πιο ακριβή, μα κρατούσε κάτι αυθεντικό. Δεν είχε μπράβους ούτε δηθεν… , Όλες οι παραλίες ήταν ελεύθερες, δεν είχαν αποκλείσει τεράστιες ξενοδοχ. μονάδες την πρόσβαση στην παραλία. Ακόμη και τα ακριβά ξενοδοχεία είχαν συνάρτηση τιμής και ποιότητας. Τα clubs ήταν όντως μυθικά. θυμάμαι τον Πιέρο στη Μύκονο τη Λαγουδερα στην Ύδρα ..τη Bora Bora Τα έφτιαχναν άνθρωποι με κέφι και γούστο για να περνάνε και οι ίδιοι καλά. Δεν φτιάχνονταν για ινδούς Ρώσους και Άραβες νεόπλουτους με στόχο μόνο το υπερκέρδος. Δεν ήταν όλα ξεπουλημένα και δήθεν. Δεν υπήρχε ανάγκη να είσαι brand. Η δουλειά σου σε έκανε αρεστό η ποιότητα και ο τόπος.
Ο τουρισμός το συρτάκι το κέφι κι η έξω καρδιά κέρδισε τον κόσμο που αγάπησε το μουσακά τα ντολμαδάκια το ψητό χταποδακι τη γουνα το σουβλάκι τη χωριάτικη με ελιές κρεμμύδι ρίγανη κάπαρη ντομάτες μέλι και αγγούρι μοσχομυριστο χωρίς χημικά παραγμένα με κοπριά!
Ο “Τρύπας” ήταν ένα μπακάλικο ταβέρνα που έτρωγες καταπληκτικά από χαβιάρι μπελούγκα, μέχρι και κόκορα παστιτσάδα με χοντρό μακαρόνι, κάτω από σκονισμένα ράφια με μπουκάλια και παλιές κονσέρβες και δίπλα σου μπορεί να έτρωγε ο Ανιέλι, σε ένα μαγαζί μια σταλιά που έρχονταν από την άλλη ακρη του κόσμου για να φάνε. Στου “Φίλιππα” την οικογενειακή ταβέρνα διασκέδαζε η Χριστίνα Ωναση .τρώγοντας χωριάτικη, κανονική και όχι αποδομημένη σαχλαμάρα!.
Ο Γουλανδρής έπινε ουζακια στου Στρατή στο ενετικό λιμάνι της Νάουσας κι ο Ωνάσης στο Νυδρί χόρευε ζεμπεκικο…
Αυτή ήταν η μαγεία αυτής της χώρας.
Η αυθεντικότητα και η απλότητα της. Δεν θυμάμαι ποτέ Δεκαπενταύγουστο να είμαστε ανοιχτά κι ας ήταν μέσα στη σεζον εμείς τιμουσαμε τη Παναγία μας!
Αυτή ήταν και η ομορφιά ης Ελλάδας.
Δεν ήταν υποχρεωτικό να αποπνέουν όλα καινουργία πολυτέλεια και τρεντιά!
Στο λιμανάκι και στην πλατεία του νησιού η του ορεινού χωριού έτρωγες τη γνωστή ποικιλία κρεατικών η ψαρικων και τα εβγα παγωτά μπακλαβά γαλακτομπούρεκο και κανταιφι που παρέμεναν τα ίδια για χρόνια, σταθερά σε ποιότητα και τιμές. Δεν χρειαζόσουν σεβίτσε και σούσι! Υπήρχαν παραλίες παρθένες, άχτιστες, ήσυχες πανέμορφες σαν τον παράδεισο!
Δεν έκαναν όλοι τα σπίτια τους airbnb. Τα ζούσαμε και τα χαιρόμαστε οι ίδιοι. Δεν είχαμε Αλβανούς Πακιστανούς να βάφουν μόνοι μας τα βάφαμε…Το καλοκαίρι μπογιατζηδες και το χειμώνα φοιτητές! Σε αυτή τη χώρα που από μόνη της είναι brand, νομίζω πως πρέπει να ξαναγυρίσουμε στα βασικά, χωρίς φιοριτούρες και φύκια για μεταξωτές κορδέλλες. Αλλιώς την κάτσαμε τη βάρκα.
Έτσι για να καταλαβαινομαστε καλοί μου φίλοι… Και τώρα πια θα είναι ολοκληρωτικό το βούλιαγμα. Ποιότητα και μέτρο απέναντι στην ασυδοσία του “δήθεν” και το ξεπούλημα στη μαζικότητα. Σεβασμό θέλουμε κι αξίες όχι απαξιες και αλλοτρίωση…
Για το φυσικό κάλλος και τη παραδοσιακή μας ομορφιά έρχονται οι τουρίστες κι όχι για οτιδήποτε ΙΚΕΑ…Έλεος πια με τις ψεύτικες αισχρες (βουκαμβίλιες λες και δεν έχουμε αληθινές! Όχι άλλη ψευτιά, οχι δεν είναι αυτό το αποτύπωμα που θέλουμε να αφήσει ο τουρισμός στην Ελλάδα…Όχι άλλα αιρ κοντισιον όχι άλλα τζακουζι και πισίνες!
Όχι άλλος βιασμός του τόπου μας…
Αχ μη το ξεχνάμε εμείς οι άνθρωποι κάνουμε τους τόπους και οι απάνθρωποι τους ξεκάνουνε!
Βασιλική Αντωνιου Γαβαλα
...