Παιχνίδια δίψας: Το νερό γίνεται όλο και λιγότερο, αλλά η ανάγκη αυξάνεται

Πάντα γίνονταν πόλεμοι για το νερό. Σήμερα όμως ο ανταγωνισμός για το νερό έχει ενταθεί ακόμη και στη Γερμανία, η οποία θεωρείται πλούσια σε αυτόν τον φυσικό πόρο.

Το νερό ήταν πάντα ένα πολύτιμο αγαθό. Αλλά ο ανταγωνισμός για αυτήν δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερος. Υπάρχουν οκτώ δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη, η βιομηχανία και η γεωργία χρειάζονται τεράστιες ποσότητες νερού και η κλιματική αλλαγή έχει διαταράξει τον ρυθμό των βροχερών και ξηρότερων περιόδων.

Το 2018, μια μελέτη που ανέθεσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδειξε ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν σοβαρές συγκρούσεις για το νερό γύρω από τους μεγάλους ποταμούς: Νείλος, Ευφράτης, Τίγρης, Γάγγης, Βραχμαπούτρα, Ινδός, Κολοράντο. Όταν η Αιθιοπία χτίζει ένα φράγμα στο πάνω μέρος του Νείλου, το Σουδάν και η Αίγυπτος φοβούνται για τη ζωή τους. Ομοίως, στο Ιράκ, φοβούνται τουρκικά φράγματα στον Τίγρη.

Αλλά ακόμη και στην πλούσια σε νερό Ευρώπη, η ξηρασία προκαλεί φόβους. Η στάθμη του Δούναβη ήταν ανησυχητική στη Σερβία τις προηγούμενες ημέρες και εμπόδισε την ομαλή λειτουργία του ενεργειακού τομέα.

Μέχρι τώρα, η Γερμανία δεν ανησυχούσε ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν συγκρούσεις για το νερό, αλλά τώρα αυτό αλλάζει.

Ο αγώνας ανάμεσα στο χωριό και την πόλη

Στο χωριό Liesel στην άκρη του Εθνικού Πάρκου Hunsrik-Hochwald, οι ντόπιοι είναι αναστατωμένοι επειδή δύο παραγωγοί μεταλλικού νερού θέλουν να βρουν νέες πηγές και να επεκτείνουν την παραγωγή. Οι ντόπιοι φοβούνται ότι θα μείνουν χωρίς πόσιμο νερό.

«Είναι νόμιμη η επέκταση της άντλησης νερού στη μέση ενός εθνικού πάρκου;» ρωτά ο βιολόγος Holger Schingler, ειδικός στο νερό.

Σε αυτήν την περίπτωση, τουλάχιστον τα δοκιμαστικά πηγάδια ήταν νόμιμα επειδή εγκρίθηκαν το 2015 – πριν η περιοχή στη δυτική Γερμανία γίνει εθνικό πάρκο. Ο Σίντλερ παρατηρεί πώς η στάθμη του υπόγειου νερού μειώνεται με τα χρόνια. Γι’ αυτό αναμένει να ενταθούν οι συγκρούσεις και στη Γερμανία.

Τα δικαστήρια έχουν όλο και περισσότερη δουλειά να κάνουν. Ας υποθέσουμε ότι η εταιρεία κοινής ωφέλειας “Hamburg Water” μηνύει τη γειτονική συνοικία του Lüneburg επειδή απαγόρευσε τη λήψη ολοένα και περισσότερου νερού από τις πηγές τους για την εκατομμυρίων μητρόπολη του Αμβούργου.

Η σύγκρουση παθητικών περιοχών και αστικών κέντρων γίνεται στην Έσση, όπου η πόλη της Φρανκφούρτης παίρνει 44 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως από την περιοχή του νότιου Reed. Εξαιτίας αυτού, η στάθμη του υπόγειου νερού έπεσε – και αυτό είχε τρομερό αντίκτυπο στα δάση.

«Τα δάση σε πυκνοκατοικημένες περιοχές γύρω από τον Ρήνο και τον Μάιν είναι στην πραγματικότητα εστίες εξαφάνισης των δασών στην Κεντρική Ευρώπη», βρήκε το Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν σε μια μελέτη το 2013. Ο λόγος είναι η αυξημένη κατανάλωση νερού.

«Έχουμε έναν ανταγωνισμό δεκαετιών για το νερό μεταξύ της πόλης της Φρανκφούρτης και της γύρω περιοχής», λέει ο Dieter Borhart, ο οποίος ερευνά τους υδάτινους πόρους. Μερικές φορές το έδαφος υποχωρεί λόγω ξηρότητας. «Τότε καταστρέφονται τα κτίρια και ξεσπούν μεγάλοι καβγάδες για το ποιος φταίει για τις ζημιές».

Θα χειροτερέψει αν δεν γίνει κάτι

Ο κλάδος διψάει ιδιαίτερα. Υπολογίζεται ότι το γιγάντιο εργοστάσιο της Tesla νότια του Βερολίνου θα χρειάζεται τουλάχιστον 1,4 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως. Υπάρχει τόσο λίγο νερό σε αυτήν την περιοχή που οι νέες συνδέσεις νερού συνοδεύονται από περιορισμούς κατανάλωσης. Μόνο 105 λίτρα ανά κεφαλή την ημέρα – τώρα η μέση κατανάλωση είναι 175 λίτρα ανά κεφαλή.

Ένας από τους μεγαλύτερους καταναλωτές είναι ο ενεργειακός κολοσσός RWE, ο οποίος καταναλώνει 500 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως στα ανθρακωρυχεία και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Ένα από τα προβλήματα είναι ότι οι αρχές εκδίδουν άδειες για τη χρήση του νερού για μεγάλες περιόδους, μερικές φορές δεκαετίες, και πολλές άδειες προέρχονται από μια εποχή που η κλιματική αλλαγή δεν συζητήθηκε σοβαρά.

Η Martina Raške από την οργάνωση προστασίας της φύσης BUND λέει στη DW ότι οι αρχές στις τοπικές κυβερνήσεις, που εκδίδουν άδειες για συνδέσεις νερού, συχνά δεν έχουν ιδέα πόσο νερό έχουν οι πηγές τους. Αυτό, υποστηρίζει, έδειξε η έρευνά τους σε 13 πόλεις της δυτικής Γερμανίας.

Το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Περιβάλλοντος επεξεργάζεται μια εθνική στρατηγική για τη χρήση του νερού, η οποία, σύμφωνα με το πρώτο προσχέδιο, θα πρέπει να εφαρμοστεί μεταξύ 2030 και 2050.

Οι συγκρούσεις για το νερό θα μπορούσαν να ενταθούν ιδιαίτερα σε τριάντα χρόνια, λέει ο Borhart. «Γι’ αυτό πρέπει να προετοιμαστούμε έγκαιρα».

Πηγή: DW

...