Λεύκες: Ένα από τα πιο γραφικά ορεινά χωριά της Πάρου
-Λίγα λόγια για την ιστορία του γραφικού χωριού Λεύκες:
Σχεδόν οι περισσότεροι από εμάς έχουμε επισκεφτεί την Πάρο (βασικά όλοι εκτός από μένα, αλλά θα πάω το καλοκαίρι λέω). Τώρα, οι υπόλοιποι που δεν έχουν επισκεφτεί ποτέ την Πάρο το πρώτο πράγμα που τους έρχεται στο μυαλό στο άκουσμα της λέξης είναι ή Παροικιά ή η Νάουσα. Όσοι αφήσετε για λίγο την θάλασσα πίσω σας, θα ανακαλύψετε πολλά ορεινά χωριά της Πάρου. Ένα από αυτά είναι οι Λεύκες, με την υψηλότερη κορυφή σ’ όλη την Πάρο!!! Όπως επίσης και ένα από τα πιο ορεινά χωριά της Πάρου, το πιο πράσινο και το πιο γραφικό σε 755 μέτρα υψόμετρο. Οι Λεύκες ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της Πάρου. Και οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν πρόσφυγες που ήρθαν από την Κρήτη για κάτι καλύτερο αλλά και Παριανοί επιλέγοντας το βουνό για να χτίσουν τα σπίτια τους φοβούμενοι τους πειρατές. Ο οικισμός είναι ακριβώς κάτω από το πευκοδάσος στο ύψωμα. Μια βόλτα στα πανέμορφα στενάκια του με τους λευκούς αρμούς θα σας πείσει ότι κάνατε την καλύτερη επιλογή για τις φετινές σας διακοπές. Μερικά γραφικά μέρη που αξίζετε να περπατήσετε είναι: τα παλιά πλυσταριά -όπου κάποιες νοικοκυρές τα χρησιμοποιούν ακόμη-, το Σπίτι της Λογοτεχνίας, το γραφικό Ράμνο -δρόμο με ταβερνάκια και άλλα μαγαζιά- και την υπέροχη θέα. Φυσικά την απέραντη θάλασσα και στο βάθος φαίνεται και η Νάξος.
Αξίζει να πούμε πως στους λόφους, γύρω από το χωριό στέκουν ανεμόμυλοι, πολλοί εκ των οποίων έχουν αναπαλαιωθεί και στην άκρη του χωριού σε ύψωμα, είναι ο ναός της Αγίας Τριάδας με τα περίφημα καμπαναριά του.
-Μία σημαντική εκδήλωση που διοργανώνεται κάθε χρόνο:
Στις Λεύκες, εκτός από διάφορες εκδηλώσεις που διοργανώνει ο πολιτιστικός Σύλλογος ΥΡΙΑ, γίνεται και η γιορτή του Καράβολα. Η γιορτή του Καράβολα είναι μια ευκαιρία για τους Λευκιανούς να γιορτάσουν το τέλος του καλοκαιριού. Δεν έχει συγκεκριμένη ημερομηνία, γίνεται στο τέλος Αυγούστου και τη διοργάνωση αναλαμβάνει κάθε χρόνο ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λευκών ΜΕΑΣ Υρία. Επίσης στην Πάρο υπάρχουν και οι γνωστές καράβολες (όπου είναι φαγητό και είναι μεγάλα σαλιγγάρια). Σκορδαλιά, αμπελοφάσουλα, παραδοσιακά τυριά, ρεβίθια στο φούρνο και φυσικά άφθονο κρασί. Είναι το μεγαλύτερο γλέντι του χωριού και η διασκέδαση κρατάει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, αφού τη βραδιά συνοδεύουν νησιώτικα τραγούδια! Τώρα, εάν βρεθείτε εκείνη την εποχή στο νησί της Πάρου, σίγουρα αξίζει να επισκεφθείτε το χωριό των Λευκών και το πανηγύρι του Καράβολα!!!! Θα σας μείνει αξέχαστη η βραδιά…
–Πρόταση πεζοπορίας:
Για όσους είναι λάτρεις της πεζοπορίας… αυτή η πρόταση που θα τους προτείνω θα τους συναρπάσει!!! Για να πάρετε μια γεύση από μακρινές εποχές οι οποίες θα σας παραπέμψουν σε μια άλλη Πάρο -που δύσκολα θα πάει το μυαλό σας- θα πρέπει να την ανακαλύψετε μέσα από τα πολύβουα παράλια που προσφέρει ο περίφημος «Βυζαντινός Δρόμος», το πιο γνωστό και καλοδιατηρημένο κομμάτι από τους παλιούς λιθόστρωτους δρόμους του νησιού, στις Λεύκες…
Για να ανακαλύψετε τον <<Βυζαντινό Δρόμο>>: Θα πρέπει να ξεκινήσετε από την κλειστή στροφή όπου κάνει στάση το λεωφορείο που έρχεται από την Παροικιά. Στη συνέχεια και ακολουθώντας το φαρδύ κεντρικό δρόμο που μπαίνει μέσα στο χωριό, θα φθάσετε στην όμορφη κεντρική πλατεία του και εκεί μια ευδιάκριτη πινακίδα θα σας κατευθύνει σε ένα τυπικό κυκλαδίτικο σοκάκι που πηγαίνει προς την Αγία Τριάδα, τη μεγαλύτερη εκκλησία των Λευκών. Λίγο προτού φθάσετε σε αυτήν, σε ένα σταυροδρόμι, θα πρέπει να στρίψετε προς την κατεύθυνση που δείχνει μια μικρότερη –και όχι τόσο ευδιάκριτη– πινακίδα, και μετά από 100 μέτρα περίπου θα βγείτε στη νοτιοανατολική άκρη του χωριού. Εκεί μια πινακίδα και μια καλαίσθητη λευκή πέτρα με τη φράση «Βυζαντινός Δρόμος» σημειώνουν το ξεκίνημα της διαδρομής. Απολαύστε την διαδρομή σας!!! Η ηρεμία που θα σας προσφέρει το τοπίο σε συνδυασμό με τα μεθυστικά αρώματα από φασκόμηλο, θυμάρι και ρίγανη είναι ανεπανάληπτη…
Στα μισά περίπου της διαδρομής, ο δρόμος διασχίζει μια ξερή ρεματιά με ένα γεφυράκι, ανηφορίζει μαλακά σε μια πλαγιά και φθάνει σε κορυφογραμμή με καταπληκτική θέα προς την ανατολική πλευρά του νησιού. Από εκεί κατηφορίζει νοτιοανατολικά προς τον Πρόδρομο, ένα χωριό πολύ διαφορετικό από τις Λεύκες, αλλά επίσης όμορφο και ιδιαίτερο, τυπικό παράδειγμα οχυρωμένου κυκλαδίτικου οικισμού, στον οποίο οι εξωτερικοί τοίχοι των σπιτιών του περιμετρικού δακτυλίου σχημάτιζαν τείχη που προστάτευαν το χωριό από τους πειρατές και τους άλλους επιδρομείς.
Χρήσιμες συμβουλές για την πεζοπορία σας:
• Δεν θα χρειαστείτε ειδικά ορειβατικά παπούτσια, χάρτες, δύσχρηστα GPS ή παραγεμισμένα σακίδια για να κάνετε το Βυζαντινό Δρόμο. Μην ξεχάσετε, όμως, να πάρετε αντηλιακό(!!!!) και νερό(!!!!) μαζί σας. Τώρα όσοι κουράζεστε ή πεινάτε εύκολα θα ήταν καλό να έχετε ένα μικρό σνακ, για να τσιμπήσετε στη σκιά ενός δέντρου σε κάποιο σημείο της διαδρομής. Οι πιο περιπετειώδεις μπορούν συνεχίσουν προς το λόφο του Κέφαλου για να δουν το μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου και τα ερείπια του ενετικού κάστρου που βρίσκονται στην κορυφή και ίσως μετά να κατηφορίσουν για ένα δροσιστικό μπάνιο στην παραλία του Καλόγερου.
• Η διαδρομή μπορεί, να γίνει και προς την αντίθετη κατεύθυνση, από τον Πρόδρομο προς τις Λεύκες, μόνο που είναι πιο ανηφορική.
• Θα παρατηρήσετε πως δεν υπάρχουν σκουπίδια ή άλλα πεταμένα αντικείμενα στο Βυζαντινό Δρόμο. Φροντίστε και εσείς να παραμείνει καθαρός! Μεγάλη προσοχή στα σκουπίδια σας!!!
Περιμένω πως και πως τις εντυπώσεις σας από την επίσκεψη σας στις Λεύκες της Πάρου. Ένα ιδιαίτερο ταξίδι που πιστεύω ότι θα μείνει αξέχαστο σ’ όλους τους ταξιδιώτες και πως όσοι αποφεύγατε τις πεζοπορίες τώρα θα αποζητάτε τις Λεύκες για περπάτημα…
