“Η ΔΙΑΘΗΚΗ” – Το διήγημα του Ν.Βεντουρή
Το διήγημα του Ν.Βεντουρή που δημοσιεύτηκε στον Ελεύθερο Τύπο …
Η ΔΙΑΘΗΚΗ
«Για μένα η διαθήκη δείχνει πέραν πάσης αμφιβολίας τον δολοφόνο. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να είναι αυτοκτονία. Απ’ τη στιγμή που μου ανέφερε ο γέρος ότι θα άλλαζε τη διαθήκη του, έχουμε σίγουρα φόνο και ο δολοφόνος είναι ένας. Βρες πώς τον σκότωσε. Σίγουρα έχει κάνει κάποιο λάθος!»
«Μα Θρασύβουλε, τα στοιχεία… το σημείωμα… η γνήσια υπογραφή… το όπλο στο χέρι… ο ιατροδικαστής!»
«Άκουσε Φίλιππε. Η πείρα με έχει διδάξει και το ένστικτο μού λέει, πως έχουμε να κάνουμε με εγκληματική ενέργεια. Δε γίνεται να αυτοκτονήσει χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι. Πιστεύεις πως ο κληρονόμος ήταν τόσο τυχερός; Βρες το λάθος που έχει κάνει. Υπαστυνόμος είσαι, φέρε μου κάτι. Οτιδήποτε μπορεί να δημιουργήσει αμφιβολίες, κι εγώ σαν εισαγγελέας να είσαι σίγουρος πως θα τον καταδικάσω!»
«Τότε θα πάρω άδεια από την υπηρεσία και θα ασχοληθώ μόνο μ’ αυτό. Θα ελέγξω ξανά τα στοιχεία απ’ την αρχή. Σαν άμεσα εμπλεκόμενος, δεν μου επέτρεψαν να πάρω μέρος στην αρχική έρευνα. Αν υπάρχει κάτι, να είσαι σίγουρος πως θα το βρω!»
Ο υπαστυνόμος Φίλιππος Δεληγιάννης ήταν ένας τίμιος και καλός αστυνομικός του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ζωής. Εάν υπήρχε κάτι περίεργο στην αυτοκτονία τού Αχιλλέα Σταυράκου, θα το έβρισκε. Κάτω στο υπόγειο, στο αρχείο, ο Κουτσουρής ήταν καλός φίλος. Σίγουρα θα του έδινε για λίγες ώρες τον φάκελο. Η Σοφία Γράβαρη στα εργαστήρια του εγκληματολογικού, δεν θα είχε πρόβλημα να κάνει έναν επιπλέον έλεγχο.
Ο βιομήχανος Αχιλλέας Σταυράκος, είχε παντρευτεί την κατά πολύ νεότερή του Ελισάβετ Παπαγεωργίου. Δεν χρειαζόταν και ιδιαίτερη σκέψη για να καταλάβει κανείς τον λόγο που η Παπαγεωργίου ντύθηκε νυφούλα δεύτερη φορά. Όλα τα καλούδια τού Αχιλλέα μετά θάνατον, μεταβιβάζονταν σ’ εκείνη!
Όταν το απόγευμα ο Φίλιππος πέρασε την πόρτα και μπήκε στο γραφείο τού εισαγγελέα, το πρόσωπό του ήταν κατακόκκινο και η ένταση φαινόταν στα μάτια του καθαρά.
«Έβγαλα λαυράκι Θρασύβουλε».
«Για λέγε!»
«Πρώτα θα αναφερθώ στο σημείωμα αυτοκτονίας. Άκου τι πιστεύω πως έγινε. Όλοι γνωρίζαμε ότι η Παπαγεωργίου του πήγαινε τα έγγραφα, τιμολόγια κλπ, για υπογραφή. Ανάμεσα λοιπόν στα προς υπογραφή έγγραφα σίγουρα είχε τοποθετήσει και μία λευκή κόλα. Καθώς σήκωνε ένα-ένα χαρτί, εκείνος υπέγραφε και όπως καταλαβαίνεις υπέγραψε και τη λευκή. Από τη στιγμή εκείνη, φαντάσου πόσο εύκολο ήταν να γράψει το κείμενο στον υπολογιστή και να το εκτυπώσει μετά. Στο εργαστήριο είναι απόλυτα βέβαιοι πως η υπογραφή τού Αχιλλέα είναι αυθεντική. Πρόσεξε όμως την εξέταση από το μικροσκόπιο. Κάθε εκτυπωτής inject, λειτουργεί μα μελάνια τα οποία αφήνουν κατάλοιπα στον κύλινδρο που περνάει το χαρτί. Υπάρχουν τρία σημάδια πάνω στο λευκό χαρτί, τα οποία δεν φαίνονται με γυμνό μάτι. Υπάρχει ένα στην αριστερή επάνω γωνία… ένα στο κέντρο του κειμένου και το σπουδαιότερο ένα επάνω στην υπογραφή. Κοίτα πώς έχει αποχρωματιστεί το μπλε μελάνι τού στυλό! Αυτό δείχνει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η υπογραφή μπήκε πριν την εκτύπωση του κειμένου!»
«Να το πρώτο λάθος που σου έλεγα Φίλιππε. Αδύνατον να μην είχε κάνει κάποιο».
«Υπάρχει κι άλλο περίμενε. Σίγουρα όταν πάτησε τη σκανδάλη, φορούσε γάντια. Μετά έβαλε το περίστροφο στο χέρι τού Αχιλλέα και έτσι υπήρχαν μόνο τα δικά του αποτυπώματα. Όταν όμως πυροβόλησε ήταν πίσω του, με αποτέλεσμα να υπάρξει διαφορετική τροχιά τής σφαίρας!»
«Δηλαδή;»
«Η σφαίρα είχε πορεία από τον δεξιό κρόταφο προς τον αριστερό οφθαλμό, ενώ εάν είχε αυτοπυροβοληθεί, η πορεία έπρεπε να είναι από τον δεξιό κρόταφο προς τον αριστερό».
«Είναι πλέον φως φανάρι ότι τον ξεπάστρεψε τον γέρο το παλιοθήλυκο».
«Καταχωρήθηκε ως αυτοκτονία, λόγω του σημειώματος και της γνήσιας υπογραφής, με τη σύμφωνη γνώμη τού ιατροδικαστή. Πήγα και τη βρήκα. Φυσικά αρνείται τα πάντα!»
«Μίλησες με κανέναν στο Τμήμα; Υπάρχει περίπτωση να ξανανοίξουν την υπόθεση;»
«Με τίποτα. Οι έρευνες οι δικές μου έγιναν παράνομα και ο δικηγόρος της σίγουρα θα κηρύξει κακοδικία. Κάτι άλλο πρέπει να σκεφτούμε».
«Τι θα έλεγες για ένα… παράτυπο δικαστήριο; Εδώ στη έπαυλη. Εφόσον είμαστε σίγουροι πως τον σκότωσε… να μαζευτεί η οικογένεια… σαν ένορκοι, να εκθέσουμε τα στοιχεία… Είναι ένοχη Φίλιππε. Ίσως αν τρομάξει…»
«Τι να πω… εάν θέλει η οικογένεια… εγώ πάντως δεν συμφωνώ…!»
***
Ο Θρασύβουλος, λες και απευθυνόταν σε πραγματικούς ενόρκους, σε νόμιμο δικαστήριο, εξέθεσε τα ενοχοποιητικά στοιχεία στους συγγενείς και στη συνέχεια της απηύθυνε τον λόγο.
«Όπως καταλαβαίνεις Παπαγεωργίου, όλα θα επανελεγχθούν και θα συλληφθείς! Τούτο εδώ είναι μια πρόβα για να καταλάβεις τι έχεις να αντιμετωπίσεις. Έχεις να προσθέσεις κάτι;»
Η Παπαγεωργίου τον κοίταξε χαμογελώντας ειρωνικά. «Και βέβαια έχω…!» είπε και σηκώθηκε όρθια. «Κύριε Θρασύβουλε Σταυράκο. Ποτέ και σε κανέναν δεν είχε αναφέρει ο σύζυγός μου ότι θα άλλαζε τη διαθήκη. Ο μοναδικός ο οποίος το ανέφερε και το επικαλείται είσαι εσύ! Σαν γιος τού Αχιλλέα και εισαγγελέας, σκέφτηκες και εκτέλεσες όπως πιστεύεις το τέλειο έγκλημα! Δεν τα κατάφερες βέβαια και θα το εξηγήσω παρακάτω. Το σχέδιό σου ήταν απλό. Παίρνεις την υπογραφή με τον ίδιο τρόπο που λες ότι το έκανα εγώ. Στη συνέχεια γράφεις το σημείωμα και το περνάς δυο ή και περισσότερες φορές απ’ τον εκτυπωτή σου, μέχρι να πετύχεις κηλίδα στην υπογραφή. Στέλνεις τον Φίλιππο, απόλυτα βέβαιος πως θα το ανακαλύψει. Όλες οι υποψίες βέβαια θα βαρύνουν εμένα, τη μοναδική κληρονόμο. Αυτό που δεν γνωρίζεις όμως, είναι ότι έχω ακλόνητο άλλοθι. Τη βραδιά του φόνου ήμασταν μαζί με τον φίλο σου τον ιατροδικαστή, στο δωμάτιό μου. Δεν το ανέφερα τότε για ευνόητους λόγους. Γιατί πιστεύεις πως υπέγραψε άμεσα την αυτοκτονία; Αυτός ο φόνος τελικά απ’ ό,τι καταλαβαίνω, ήταν ο μοναδικός τρόπος για να καρπωθείτε τη διαθήκη. Όλοι σας τούτη την ώρα είστε ένοχοι! Εκτός από τον γαμπρό σας τον Φίλιππο. Του ανέφερα το άλλοθι, το διασταύρωσε, και κατάλαβε αμέσως το παιχνίδι που έπαιζες. Ενημέρωσε όπως βλέπετε την αδελφή σας, γι’ αυτό δεν συμμετέχει σε τούτο το παράνομο σκηνικό. Από την αρχή όλα καταγράφονται και από στιγμή σε στιγμή θα συλληφθείτε!»
Ο Θρασύβουλος είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό. Όλοι τον κοίταζαν καχύποπτα. Πώς στον διάολο πιάστηκε κορόιδο έτσι…; Αποκλείεται η Παπαγεωργίου να ήταν τόσο έξυπνη… Ξαφνικά, όλα ξεκαθάρισαν στο μυαλό του. Ο καλός του φίλος, ο ιατροδικαστής! Μάλιστα. Το τέλειο άλλοθι της Ελισάβετ. Μαζί το σχεδίασαν. Είχαν προβλέψει τα πάντα. Αν κάτι δεν πήγαινε καλά, εκείνος θα γινόταν το εξιλαστήριο θύμα. Ποιος βλάκας αλήθεια είχε πει ότι δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα; Ήταν απόλυτα βέβαιος πως η εκτύπωση του σημειώματος, είχε γίνει στον δικό του εκτυπωτή!
Έτσι απλά, με αυτόν τον τρόπο, η σύζυγος και ο νεαρός ιατροδικαστής διέπραξαν το τέλειο έγκλημα. Αυτοκτονία ή… ο πρεσβύτερος υιός ένοχος!
