Όταν η άποψη γίνεται απαίτηση

Ζούμε σε μια εποχή όπου η κάθε άποψη προσπαθεί με κάθε τρόπο να γίνει απαίτηση. Να πούμε για το κλίμα για την φιλοζωία για τους ομοφυλόφιλους ή για τους vegan;

Η τάση να σπάσουμε κάθε κατεστημένο που επικρατεί και έχει ορίσει κάθε κοινωνία πολεμώντας με ανορθόδοξο τρόπο μάλλον φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Προσπαθώντας να επιβάλεις το δικό σου πιστεύω αγνοώντας τα πιστεύω του άλλου το μόνο που θα καταφέρεις είναι να γίνεις αντιπαθής.

Κανείς δεν βγαίνει να κάνει διαμαρτυρία για το κλίμα και να πει ότι η κλιματική αλλαγή είναι μία απάτη όπως επίσης να φωνάξει ότι οι μόνο οι στρέιτ είναι αποδεκτοί σε μια κοινωνία , ούτε να φωνάξει ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πιο πάνω και από την ζωή των ζώων αλλά και ούτε οι κρεατοφάγοι να φωνάξουν ότι τα ραδίκια έχουν και αυτά ψυχή.

Και ρωτάω τώρα ποιος ο λόγος να φωνάξεις για κάτι που κανείς δεν είναι εναντίων αυτών που πιστεύεις; Όχι γιατί τον έπεισες ότι έχεις δίκιο αλλά γιατί έχει μάθει να σέβεται την άποψη του άλλου.

Όλα αυτά που ανέφερα παραπάνω υποστηριζόμενα από ομάδες, κινήματα και οργανώσεις σκοπός τους δεν είναι μία αλλαγή στο κατεστημένο αλλά να προσπαθήσουν να αποκτήσουν οπαδούς εξασφαλίζοντας έτσι τις χρηματοδοτήσεις που παίρνουν από τα κρατικά ταμεία.

Και εσύ ανυποψίαστε οπαδέ της κάθε οργάνωσης κανείς δεν σου απαγόρευσε να πιστεύεις σε ένα κόσμο όπως εσύ τον θέλεις, κανείς δεν σε αναγκάζει να τρως κρέας να μην είσαι γκέι ή φιλόζωος ή να μην πιστεύεις στην κλιματική αλλαγή , για αυτό πριν βγεις να φωνάξεις σκέψου μήπως τελικά σε χρησιμοποιούν κάποιοι για κάποιο σκοπό.

Και αν έρθουν τα ΜΑΤ και σε σπάσουν στο ξύλο τότε θα βγεις να φωνάξεις για την κατάλυση της Δημοκρατίας ενώ εσύ πρώτος την έχεις δολοφονήσει.

Το βασικό συστατικό της δημοκρατίας είναι ο σεβασμός στην άποψη και τα πιστεύω του άλλου όποια και να είναι αυτά…Αλήθεια τον έχουμε;

Γ.Χ

...