Κομματισμός: Μεγάλη και αθεράπευτη πληγή
Η παρούσα δημοτική αρχή έχει σε σχέση με τις προηγούμενες έντονο το ελάττωμα, την ασθένεια του κομματισμού από την οποία πάσχει γενικά η πολιτική. Στην Πάρο είχαμε εκλάμψεις σποραδικά που έδειχναν ότι θα το ξεπεράσουμε.
Τι σημαίνει κομματισμός; Να δίνουμε πρώτη σημασία όχι στους διαπιστωμένα ικανούς, αλλά στους φίλους μας. Να παραμερίζουμε όλους εκείνους που είναι από την άλλη μεριά σαν να έχουν λέπρα. Να μην επισκεπτόμαστε και να επιζητούμε συνεργασία τα σωματεία και τους συλλόγους, όταν δεν είναι της αρεσκείας μας τα πρόσωπα που ηγούνται. Να θεωρούμε την πολιτική ως αρένα εκδίκησης των άλλων ζημιώνοντας τον τόπο, αφού δεν επικεντρωνόμαστε στις αξίες αλλά σε μια στενή λογική προώθησης των δικών μας.
Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης κεντρικά πήγε να ξεφύγει κάπως τώρα που είχε τη δύναμη επιλέγοντας μερικούς υπουργούς από άλλη παράταξη ή σχετικά ανεξάρτητους. Πρόοδος!
Στην Πάρο δεν το κουνάμε ρούπι απ’ τις παλιές λογικές. Να ‘ναι του κόμματος και ό, τι βρέξει ας κατεβάσει! Με τέτοια μυαλά βήμα δεν θα κάνουμε. Δυστυχώς και άλλοι παλιότερα παρά τις εξαιρέσεις έτσι φέρθηκαν και το κακό συνεχίζεται. Και ας μην ξεχάσουμε το αρκετά ζημιογόνο κεντρικό ή εμείς ή αυτοί, που το τολμήσαμε κι ας είχαμε φάει τις διακρίσεις με τη σέσουλα!
Ας προσέξει ο δήμαρχος αν θέλει να αφήσει το όνομά του ως παράδειγμα και όχι ως κακή παρένθεση. Οι ψήφοι έρχονται και παρέρχονται κι εκείνο που μένει είναι άλλο, μια άλλη αίσθηση πέρα από τα τρέχοντα που παρασύρουν.
Να τελειώσω με αυτό. Εμείς ως “Αρχίλοχος” πριν 40 χρόνια τιμήσαμε πρώτα εκείνους που είχαν αναφανεί ως αντίπαλοι και αυτό κανείς Παριανός να μην το ξεχάσει. Είναι η δική μας παρακαταθήκη. Παρά τους έντονα κομματικούς καιρούς τότε. Αλλά τολμήσαμε!
