Ο λογαριασμός θα είναι βαρύς
Στην συνέχεια της χθεσινής δημοσίευσης για το ΧΥΤΑ Πάρου.
Διάβασα σήμερα το πρωί μια ανάρτηση στο facebook απο τον καθηγητή μου Χρίστο Γεωργούση η οποία περιέχει μια ποιό ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με το τι ακριβώς συμβαίνει με το θέμα αυτό. Θέλω να σημειώσω οτι τα άρθρα αυτά που δημοσιεύω μέσω του parosnews.net έχουν ενα και μοναδικό σκοπό, την πληροφόρηση και την ευαισθητοποίηση όλων μας και όχι για να αποδώσω ευθύνες σε κάποιους.
Ο λογαριασμός θα είναι βαρύς
Ο σπουδαίος φίλος Κυκλαδίτης, γνωστός της Οικολογίας Νίκος Χρυσόγελος απάντησε στη χτεσινή δημοσίευση για τον ΧΥΤΑ Πάρου και αναρτώ ολόκληρη την απάντηση αυτή.
” Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Οι χώροι ταφής αφορούν στα υπολείμματα και μόνο κάτι που σημαίνει ότι εκεί θα πρέπει να καταλήγει μόνο ότι δεν μπορεί να κομποστοποιηθεί, να επαναχρησιμοποιηθεί κι ανακυκλωθεί. Αυτό σημαίνει όχι πάνω από 10% των απορριμμάτων. Υπάρχει λοιπόν καταρχάς ένα πολύ σοβαρό θέμα που η κοινωνία αγνοεί και η περιφέρεια κάνει στραβά μάτια.
Οποιαδήποτε στιγμή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να ζητήσει πίσω τα χρήματα που έχει δώσει για την κατασκευή του Χώρου Υγειονομικής Ταφής γιατί δεν τηρούνται οι προϋποθέσεις για την χρηματοδότηση του έργου.
Δεύτερο πρόβλημα αποτελεί η μεγάλη συγκέντρωση αποβλήτων που θα οδηγήσει σε κορεσμό του σημερινού χώρου. Δεν θα βρεθεί εύκολα νέος και σε καμία περίπτωση πλέον δεν θα δοθούν ευρωπαϊκοί πόροι για κατασκευή νέου χώροι ταφής αφού η ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν επιτρέπει πλέον την διάθεση ευρωπαϊκών πόρων για ταφή.
Τρίτο πρόβλημα είναι ότι όπως γίνεται σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις στην Ελλάδα ενώ Δήμος και Περιφέρεια έχουν υποχρέωση να παρακολουθούν περιβαλλοντικά τους χώρους αυτούς τόσο στη διάρκεια λειτουργίας τους όσο και πάνω από 70 χρόνια αφότου κλείσουν κι αποκατασταθούν ώστε να μην αποτελούν κίνδυνο για το περιβάλλον, τέτοια συστήματα ιδιαίτερα στα νησιά δεν υπάρχουν. Επομένως δεν ξέρουμε καν αν και τι κίνδυνοι υπάρχουν για την υγεία και το περιβάλλον.
Όταν άλλες περιοχές και χώρες έχουν μειώσει τα σκουπίδια τους κατά 80-90% με πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και κομποστοποίηση, είναι αυτονόητο ότι εμείς στα νησιά που έχουν ευαίσθητο οικοσύστημα και περιορισμένο χώρο θα έπρεπε να έχουμε πετύχει αυτούς τους στόχους χθες, όχι να μιλάμε ακόμα για το αν γίνεται σωστή ταφή.
Υπάρχει λοιπόν νομοθεσία που δεν τηρείται. Υπάρχει ασυνέχεια και γρήγορα εγκαταλείπονται προσπάθειες που ξεκινάνε καλά. Μετά πετάμε τεράστια ποσά στα σκουπίδια και ένα σύστημα που εφαρμόζεται σχεδόν σε όλες τις χώρες πλέον – το “πληρώνω ανάλογα με το τι πετάω” θα υποχρέωνε δήμο και πολίτες να μειώσουν δραστικά τα απορρίμματα.
Άλλο ένα ζήτημα για το οποίο ευθύνονται κεντρικό κράτος, περιφέρεια και δήμος για μη εφαρμογή της ρύθμισης αυτής που επίσης έχει νομοθετηθεί αλλά όλο αναβάλλεται η εφαρμογή της. Ο πολίτης πληρώνει τέλη καθαριότητας με βάση την ποσότητα σκουπιδιών που πετάει, ενώ και ο δήμος καταβάλει τέλη για κάθε τόνο απορριμμάτων που εναποθέτει στο χώρο ταφής. Έχοντας συμμετάσχει στην επεξεργασία και διαμόρφωση της ελληνικής νομοθεσίας για την “εναλλακτική διαχείριση των απορριμμάτων” και την παρακολούθηση της εφαρμογής της νομοθεσίας για 12 περίπου χρόνια εκπροσωπώντας στις σχετικές επιτροπές τον οικολογικό χώρο και έχοντας δώσει μάχες για να πείσω και να βοηθήσω να γίνει σωστή ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή, είμαι σίγουρος ότι τα νησιά μπορούν αν υπάρχει πολιτική βούληση και συνειδητή συμμετοχή των πολιτών να πετύχουν να μειώσουν τα σκουπίδια τους κατά 80 έως 90%.
Αν όμως κοινωνία και εξουσία κρύβουν το κεφάλι τους μέσα στην άμμο, θάρθει η στιγμή που θα συνειδητοποιήσουν την μεγάλη ζημιά που έχει γίνει αλλά τότε θα είναι πολύ αργά. Ζημιά στην υγεία, το περιβάλλον, τα οικονομικά αλλά και στον τουρισμό. Και τότε ο λογαριασμός θα είναι βαρύς”
